Nanunuot hanggang buto ang daing na naririnigNg babaing nagdaramdam sa loob ng isang silid;
Pagmasdan mo't nakaratay sa higaan niyang banig,
Himas-himas ang balakang na masakit na masakit,
Sinasarili ang hirap, kinakaya ang hinagpis,
At talagang nakahanda ang buhay man ay mapatid;
Papaano'y isang inang buong pusong nagtitiis
Dahilan sa kanyang anak na isisilang sa daigdig.
Nakagagaya ng aliw ang di-matapos na galak
Ng babaing naghehele sa kalung-kalong na anak;
Namumupol sa gunita ng kundimang masasarap,
Mapahimbing lang ang bunsong maya't mayay umiiyak;
Sa ubod ng kanyang dibdib itinitigis ang katas
Ng biyayang sa laman ng kanyang lama'y pampalakas;
Papaano'y ina siyang tumatalaga sa lahat.
Mapalaki lang sa mundo ang anak na nililiyag.
Nakadudurog ng puso ang dasal na malulungkot
Ng babaing sa harap ng Santo Kristo'y nakaluhod;
Daop-kamay at may luhang dumadalangin sa Diyos
Na maanong gumaling din ang anak na nalulugmok;
Nilalamay ang magdamag sa paghanap ng panggamot,
Sinusubuan ang anak sa pagkain ng karampot:
Papaano'y isang inang ang buhay may ihahandog
Pagka ang buhay ng anak may panganib n amalagot.
Nakahihili ang dangal na nababasa sa mukha
Ng babaing nakayakap sa anak na minumutya;
Siya ang napapaakyat at di-makakayang tuwa
Sa tagumpay na tinamo ng anak na nagtiyagi,
Siya ang nagmamalasakit at walang laman ang gunita
Kundi ang putong ng anak na siya rin ang nagpunla:
Papaano'y ina siyang walang-maliw ang adhika
Na ang anak ay mawasto sa lahat ng ginagawa.
Nariyan ang ina natin: isang inang walang humpay
Sa pagtingi't pag-aaruga sa anak na minamahal;
Naghirap sa panganganak noong tayo ay iluwal;
Nagtiis ng pagpupuyat upang tayo'y mabuhay lang;
Ngunit tayo nang lumaki, magkaisip, at dumangal,
Pighati pa ang sa ati'y lagi niyang nakakamtan.
O, ang ina! Sa daigdig ay walang makakatimbang,
Paglibhasa'y siya na rin itong buong santinakpan!
Sign up here with your email
ConversionConversion EmoticonEmoticon